W 2019 r. najniższa podstawowa emerytura ma wynieść 1070 zł brutto. Trudno przewidzieć, jakie świadczenia otrzymają emeryci za 10 czy 20 lat. Żeby więc zapewnić sobie spokojną starość i nie martwić się o środki na życie, warto już teraz pomyśleć o dodatkowym oszczędzaniu. Pracownicze plany kapitałowe wprowadzono dla tych, którzy chcą pomnażać swoje oszczędności i zwiększyć bezpieczeństwo finansowe na jesień życia. Dlaczego warto przystąpić do PPK?

Pracownicze plany kapitałowe – co warto o nich wiedzieć?

Już od 1 lipca 2019 r. pracownicy firm liczących min. 250 zatrudnionych będą mogli rozpocząć oszczędzanie z pracowniczymi planami kapitałowymi (PPK). W listopadzie 2018 r. prezydent podpisał przyjętą przez Parlament ustawę, która wprowadza powszechny system dodatkowego oszczędzania. Obowiązek wdrożenia PPK co do zasady dotyczy każdego przedsiębiorcy zatrudniającego pracowników. Terminy wprowadzenia programu uzależnione są od wielkości firmy.

Każdy zatrudniony przed 55. r.ż. będzie automatycznie zapisywany do pracowniczych planów kapitałowych. Jednak program jest dobrowolny, pracownik może zrezygnować z uczestnictwa w PPK. Co 4 lata zatrudniony będzie ponownie wpisywany na listę programu, ale po raz kolejny będzie mógł odmówić uczestnictwa. Osoby w wieku od 55. do 70. r.ż. będą mogły skorzystać z PPK, składając stosowny wniosek u pracodawcy.

Środki gromadzone na rachunku PPK będą należeć do osoby oszczędzającej, która może ustanowić także osoby uposażone. Oszczędności wypłacane będą po osiągnięciu 60. r.ż., choć w określonych ustawą przypadkach można będzie z nich skorzystać również wcześniej.

PPK – kto dokonuje wpłat i w jakiej wysokości?

Pracownicze plany kapitałowe mają na celu zwiększenie bezpieczeństwa finansowego Polaków i zapewnienie przyszłym emerytom wyższych świadczeń po ukończeniu 60. r.ż. Program jest inwestycją, a pieniądze odkładane na prywatnym koncie pracownika będą pochodzić z trzech źródeł:

  • z wynagrodzenia zatrudnionego,
  • ze środków pracodawcy oraz
  • od państwa (dokładnie z Funduszu Pracy).

Z pensji zatrudnionego pracodawca będzie pobierał 2% (stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe) na wpłatę podstawową. Żeby zwiększyć swoje oszczędności, pracownik będzie mógł zadeklarować również dodatkowe wpłaty w wysokości do 2% wynagrodzenia. Zatrudniony zarabiający mniej niż 1,2 minimalnej płacy będzie mógł zawnioskować o niższe kwoty wpłaty podstawowej, jednak nie mniej niż 0,5 % wynagrodzenia.

Na rachunek oszczędnościowy pracownika środki będzie wpłacał także pracodawca. Obowiązkowa i podstawowa wpłata to 1,5% wynagrodzenia pracownika. Zatrudniający będzie mógł zaproponować również wpłaty dodatkowe wynoszące do 2,5% wynagrodzenia. Pracodawca będzie dodawał więc pracownikowi wpłatę od 1,5% do maksymalnie 4%.

Konto PPK zasili także państwo. Z Funduszu Pracy pracownik otrzyma tzw. wpłatę powitalną w wysokości 250 zł. Corocznie uczestnik programu będzie dostawał również 240 zł, jeśli na konto PPK w ciągu roku wpłaci określoną kwotę.

PPK – kiedy można wypłacić oszczędności?

Co do zasady uczestnik programu otrzyma środki zgromadzone na koncie pracowniczych planów kapitałowych po ukończeniu 60. r.ż. Oszczędności podniosą wysokość jego emerytury i tym samym zwiększą bezpieczeństwo finansowe. 25% odłożonej sumy pracownik dostanie jednorazowo, a pozostałe 75% będzie wypłacanych mu w ratach. Zatrudniony będzie mógł również wnioskować o ratalną wypłatę pierwszych 25%.

Uczestnik PPK będzie mógł skorzystać z oszczędności także przed 60. r.ż. Wcześniejsza wypłata środków będzie wiązała się jednak z koniecznością zapłacenia podatku dochodowego. Pracownik straci też wszystkie wpłaty doroczne oraz wpłatę powitalną, a 30% środków wpłaconych od pracodawcy trafi na indywidualne konto ZUS.

W trakcie uczestnictwa w programie zatrudniony będzie mógł wypłacić pieniądze, żeby pokryć wkład własny. Chcąc zakupić mieszkanie czy dom, pracownik będzie mógł skorzystać z oszczędności bez płacenia podatków. W ciągu 15 lat będzie jednak musiał zwrócić wypłaconą kwotę w wartości nominalnej.

Pracownik będzie mógł skorzystać ze swoich środków gromadzonych w PPK w przypadku ciężkiej choroby lub bliskiej osoby. Będzie przysługiwała mu możliwość wypłacenia jednorazowo 25% oszczędności.

Pracownicze plany kapitałowe – ile wyniesie dodatkowa emerytura?

Wysokość dodatkowej emerytury pochodzącej z prywatnych środków zaoszczędzonych w PPK będzie zależała od kilku czynników. Pierwszy z nich to okres odkładania oszczędności. Przez 40 lat pracy zatrudniony zgromadzi znacznie więcej środków niż osoba, która rozpocznie oszczędzanie na późniejszym etapie kariery zawodowej. Wysokość ratalnych wypłat zależeć będzie również od wysokości zadeklarowanych wpłat dodatkowych (zarówno własnych, jak i pochodzących od pracodawcy) oraz od wypracowanych zysków z inwestycji. Na wysokość dodatkowej emerytury wpłyną także zarobki – ten, kto zarabia więcej, odłoży większe oszczędności.

W wyliczeniu z 2018 r. zaprezentowanym na stronie AXA osoba zarabiająca 3 tys. brutto i oszczędzająca przez 45 lat zwiększy swoją podstawową emeryturę o ok 1700 zł. Według szacunków na stronie, zatrudniony zarabiający 4 tys. brutto i oszczędzający przez 30 lat otrzyma dodatek do podstawowego świadczenia emerytalnego w wysokości ok. 800 zł.

Pracownicze plany kapitałowe, jak stwierdziła minister finansów prof. Teresa Czerwińska, mają stać się uzupełnieniem świadczeń z powszechnego systemu emerytalnego i podnieść bezpieczeństwo finansowe Polaków. Program jest dobrowolny, tani i przyjazny pracownikom. Każdy zatrudniony, który myśli o dodatkowym oszczędzaniu, powinien rozważyć przystąpienie do PPK.

Źródła:

About The Author

Przypisane do kategorii: Biznes